Резултатите од последната анкета на телевизија Телма и на МЦМС, спроведена од агенцијата М-Проспект, која ги оценува првите 100 дена од работата на новата влада и рејтинзите на партиите и на лидерите, искрено ме изненадија. Без оглед на напорот на владината пропаганда да се наметне впечаток дека клучен исход е големата разлика во персоналниот рејтинг меѓу премиерот Зоран Заев и лидерот на опозицијата Христијан Мицкоски (11 отсто во полза на Зарв), мислам дека екипата на Бихаќка има сериозни причини за загриженост. Многу посериозни од тимот на Мицкоски.
Аналитичарите афилирани кон таборот на СДСМ, чиј збор сѐ уште се важи (Орданоски, на пример) и не е искомпромитиран до ниво на патетична и со ништо непоматена трич-прич љубов кон „неоптоварениот, благородниот, чесниот, страстниот Заев“ до степен на инфантилна возбуда што ете „имаме среќа таков човек да раководи со општите работи во овие заебани времиња“ (Тричковски), се свесни за проблемите. Орданоски пишува: „Вистинско чудо е како СДСМ сè уште води во анкетата на Телма/МЦМС, макар и со минимална предност, пред ВМРО-ДПМНЕ, со оглед на целата општествено-економска катастрофа што се истури пред прагот на оваа власт во последната, оваа година“. Слабоста на овој аспект на анализата е во тоа што пропагандната машинерија на Илинденска долго и упорно ја убедуваше јавноста дека владата одговорно и успешно се справува со пандемијата и со нејзините последици врз стопанството и врз стандардот на граѓаните во Македонија, така што катастрофата на Заев и на СДСМ требаше да им донесе одлучна предност пред „деструктивизмот“ на ВМРО-ДПМНЕ на Мицкоски, а не разлика во рејтингот од прескромни 0,5 отсто (18,6 – 18,1 отсто).
Дополнително вознемирувачка за Заев е неубедливата оценка за перформансите на власта во првите 100 дена (3 минус, односно прецизно – 2,46). Таа оценка покажува дека доминира перцепцијата дека оваа власт не покажува ништо ново и ништо подобро во односот кон клучните слабости на ова општество (криминалот, корупцијата, непотизмот, партизацијата, некомпетентноста, неодговорноста итн), а отвора нови „рани“, при што најболна беше неславната завршница на преговорите за „имплементација“ на Договорот за добрососедство со Бугарија.
Внимавајте, шест од десет испитаници ја отфрлаат идејата да биде потпишан анекс на Договорот, кој ќе гарантира дека Македонија нема територијални претензии кон оваа држава, дека нема да се меша внатрешните работи и нема да навлегува во национални и идентитетски прашања. Сигурен сум дека најголем дел од граѓаните на оваа земја не би поддржале било какви претензии на малата и секогаш пријателски настроена Македонија кон било кого од соседите. Значи, јасно е дека одговорите на испитаниците на прашањата поврзани со односите со Бугарија се резултат на разочарувањето од притисоците од Софија, но и од несигурноста во однесувањето на владата во Скопје. Тие се силно неодобрување и гнев поради сервилниот однос на скопските министри кон нивните софиски колеги, но и критика за конфузната позиција на Заев што јавноста ја доживеа како едно кратко, но сепак фатално приклонување на сдсмовскиот првак кон негирањето на македонската самобитност.
Повеќе >> Плус Инфо